Bijna alle voorstellingen van Schweigman& tonen de zoektocht naar het grote in het kleine en het uitbenen van een gegeven tot de essentie, om zo tot een universele laag te komen. Nergens anders is dit proces zo consequent doorgevoerd als in de solo Wervel. Boukje Schweigman onderwerpt zichzelf compromisloos aan ronddraaiende krachten. Na een zorgvuldige opbouw wordt haar lichaam overmeesterd door krachten die groter zijn dan zijzelf. Het publiek is als stille getuige medeplichtig aan dit ritueel.
Wervel werd genomineerd voor de VSCD Mimeprijs 2005 en geselecteerd voor de Nederlandse Dansdagen 2006. De voorstelling is met veel succes gespeeld in Beiroet, Teheran, Amman, Shanghai en Beijing.