Dit schreef pers over Lof der Zotheid:
“Het is bij De Veenfabriek alsof je naar een Pixarfilm voor volwassenen kijkt. Hun voorstelling Lof der Zotheid is een geslaagde poging om het publiek even uit de collectieve paniekmodus te halen. Door te spelen, zuchten en relativeren. En de chaos te omarmen.” - Het Parool (Mike Peek)
'Lof der Zotheid ontpopt zich als een gitzwart en cynisch potje doemdenken, in freejazz-stijl, met almaar terugkerende delen uit Ruttes onheilspellende en angst zaaiende speech als anker en de muziek als stuwende kracht.' ★★★★☆ - NRC Ron Rijghard
“Van de aangekondigde apocalyps hebben de theatermakers van De Veenfabriek inventief, soms verwarrend maar wel heel aanstekelijk muziektheater gemaakt. Teun Smits schreef de tekst, Joeri Vos regisseerde dit muzikale rariteitenkabinet, waarin de theatrale vondsten en bespiegelingen over de huidige staat van de mensheid over elkaar heen buitelen.” ★★★★☆ - De Volkskrant Hein Janssen
“Het sterkst vond ik de beschouwing over ‘de optimistische doemdenker’ die wanhopig blijft hopen dat zijn voorspellingen uitkomen en hij alsnog gelijk krijgt. Het is een gezellige chaos. Ik zag de première in het Amsterdamse Frascati, vol vrolijke gestemde jonge doemdenkers en actievoerders, die veel konden herkennen.” - Theaterkrant.nl Max Arian
“Wie naar Lof der zotheid van De Veenfabriek gaat zal misschien niet alles begrijpen, maar wel iets heel bijzonders meemaken.” ★★★★☆ - De Volkskrant Hein Janssen
“De compositie van de tekst (van Teun Smits), met soms alleen een opsomming van losse woorden of van flarden tekst is meesterlijk, steeds blijken die woorden en flarden na verloop van tijd wel degelijk een heel doordachte, zinnige en kritische betekenis te hebben. Het springerige en dartele spel van de drie actrices sluit daar perfect bij aan. Met hun beweeglijke speelstijl en hun uitbundige mimiek krijgt de tekst precies de ondraaglijke lichtheid die het nodig heeft. Wat een heerlijke voorstelling!” ★★★★★ - Riro Toneelrecensies
Publiekreacties:
““Wat een grandioos muziektheater. Griezelig actueel en tegelijk relativerend. Een soort troost”
“Geweldige voorstelling! Geestig ontroerend absurdistisch met prachtige muziek en zang!”