Zit AI? Staat AI? Wat ís AI? Of wíé is AI? Zoals musicologen het al eeuwen niet eens kunnen worden over een definitie van muziek, zo weet Peter van der Putten, AI-deskundige en onderzoeker aan het LIACS (Leiden Institute of Advanced Computer Science van de Universiteit Leiden) dat er geen sluitende definitie van AI is. Niet gek dat Van der Putten dagelijks merkt dat AI voor de meeste mensen klinkt als een basisingrediënt van een dystopie.
Dat moet anders, dachten Anna Schoen, actrice en artistiek leider van theatergroep ECHO en installatiemaker John van Oostrum van muziektheatergezelschap De Veenfabriek: kunstmatige intelligentie moet een herkenbaar gezicht krijgen. En wat kan iets beter een gezicht geven dan kunst?
Ze verzamelden een groep makers om zich heen zoals tekstschrijvers Jibbe Willems en Ninke Overbeek en componist Lam Lai, en doken samen de studieboeken in. Een jaar nadenken en experimenteren leverde een voorstelling op: h/AI, human/Artificial Intelligence. Een voorstelling met muziek en tekst geschreven door mensen én kunstmatige intelligentie, over de relatie tussen mensen en kunstmatige intelligentie.
Met al die AI in ons dagelijks leven, vinden de makers dat je niet níét over AI en haar ontwikkeling na kan denken. Van een onbekend eng ‘iets’, moet AI een wijdverbreid door ons allen gedragen gereedschapskist worden. En de voorstelling h/AI is bedoeld als een eerste kennismaking.
Lees het volledige artikel van Rahul Gandolahage in het NRC.
h/AI gaat 13 september in Stadsgehoorzaal Leiden in première en daarna op tournee.
